من اسیرم ، من اسیر چشم بیماری که نیست

در پی آن خاطرات مانده از یاری که نیست

تک درختی بود و من بودم و او در حال رقص

در کنار خانه و باغ و چمنزاری که نیست

خوب مي دانم که او دیگر نمی آید ولی

این دل دیوانه را گوش خریداری که نیست

می کشم در دفتر نقاشیم این عشق را

با نماد و تابع و رسم و نموداری که نیست

بی خیال آنچه گفتم ، من به شوق کودکی

در خیالم می روم پای سپیداری که نیست